Deneysel edebiyatın bir kolu olan deneysel şiir, şairin daha önceki tarzından çok farklı kelime deneyleri üzerine kurduğu şiirdir.Teknik olarak da farklılıklar içeren bu tarz şiirde anlatım tekniğinin yanında anlamsal kırılmalar da sözkonusudur.Fransız filozof Jacques Derrida'nın "deconstructivism" felsefesinden de yola çıkılarak anlatım ve anlam,obje ile süje arasındaki "geleneksel" bağlar yeniden inşa edilmeye çalışılır.Daha çok 18.yüzyıl düşünürlerin felsefeleriyle temellenmiş de olsa bu tür düşünüş tarzlarına Socratçı ve Platoncu düşünceye kadar gidilebilir.19 yüzyıl Fransız şiiri ve 20.yüzyıl'da özellikle Fransa'dan Orta Avrupa'ya yayılmış olan devrimci edebiyat,Türkiye'deki deneysel şiir gelişimine kaynaklık etmiştir.

 

Aşağıdaki Şiir İse Deneysel Şiire Örnektir

 

iki gül tak

dalga sözüm saçına

çarpışsın dilimin dağınık

koynuna ektiği dağyeli

dağılsın tohum

beyaz çürümez

köpük kalır

ak yankısı

gerdana düşer

akmeme içinden

bağırarak gecer

akıtır zaman

sütünü öte

ağulu